اثر آموزش مهارتهای زندگی بر سازگاری دانش آموزان پسر شهر شیراز

چکیده هدف کلی پژوهش حاضر بررسی اثر آموزش مهارتهای زندگی بر سازگاری و مولفه های آن (عاطفی،اجتماعی ،آموزشی) در دانش آموزان پسر دوره متوسطه شهر شیراز بود. طرح پژوهشی به صورت آزمایشی بر اساس طرح پیش آزمون –پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل بود .دانش آموزان پسر اول متوسطه دبیرستان فارابی ناحیه ی یک آموزش و پرورش شهر شیراز ،که 8 کلاس بودند جامعه آماری را تشکیل دادند.این 8 کلاس به شکل تصادفی ،به دو گروه،کنترل(4 کلاس) و آزمایشی (4 کلاس) تقسیم شدند. از هر دو گروه پیش آزمون (پرسشنامه سازگاری aiss)گرفته شد.آموزش مهارتهای زندگی به مدت 9 جلسه ی 90 دقیقه ای و بصورت هفته ای یکبار در گروه آزمایش اجرا شد ،و گروه کنترل این برنامه آموزشی را دریافت نکردند،سپس از هر دو گروه ،پس آزمون گرفته شد. داده ها مورد تحلیل آماری قرار گرفت ونتایج نشان داد که آموزش مهارتهای زندگی بر سازگاری کلی و همچنین سازگاری اجتماعی و عاطفی دانش آموزان پسر تأثیر معناداری داشت ،ولی بر سازگاری آموزشی دانش آموزان تأثیر معنادار نداشت.